Reisverslag: 2 weken met de auto door Toscane!

Toscane: adembenemende landschappen met wijngaarden, cipressen en een prachtige blauwe lucht erboven. Overal schattige straatjes, prachtige kerken en andere bouwwerken, bizar lekker eten en de wijn… zó lekker. Dat ik verliefd ben geworden op deze streek in Italië zal je vast niet verbazen.

Mijn vriend en ik vertrokken eind juli met de auto richting Italië om daar Toscane te ontdekken. We zijn allebei dol op lekker eten, wijn en Florence was een bestemming die hoog op onze bucketlist stond. De keuze voor Toscane was dus eigenlijk – na een korte Spanje/Italië discussie – snel gemaakt. Eenmaal terug van vakantie kan ik je vertellen dat dat een hele goede beslissing is geweest!

Nu ik aan dit blog begin besef ik me dat ik al ruim anderhalf jaar niet op vakantie was geweest. Heftig wel. Maar misschien heb ik er daarom ook wel dubbel van genoten. Twee weken Toscane maken in ieder geval een hoop goed ;). Mocht je nou benieuwd zijn wat we allemaal hebben gezien en gedaan, lees dan snel verder!

Dag 1: Vertrek & tussenstop in Oostenrijk

We vertrokken ‘s ochtends vroeg vanuit Winterswijk richting onze eerste tussenstop in Trins (Oostenrijk) aan de Brennerpas. Gelukkig mochten we de auto van Jelmers moeder lenen. Mijn eigen Fiat Seicento zou zich ongetwijfeld heel erg thuis hebben gevoeld in Italië, maar qua comfort is dat allemaal toch net wat minder.

Helaas ging de reis gepaard met veel file onderweg, maar rond 8 uur ‘s avonds kwamen we aan op bestemming dus dat viel nog mee. Eenmaal daar zagen we een typisch Oostenrijkse chalet bij een boerderij met een fantastisch uitzicht aan alle kanten. Onderweg hadden we nog een maaltijd bij de Mac gescoord dus nadat we onze koffers hadden uitgestald konden we nog een klein rondje lopen voordat de zon onderging.

Jammer genoeg bleven we maar één nacht in Oostenrijk, want het ontbijt was echt helemaal fantastisch. Als je mij ergens blij mee kunt maken dan zijn het wel lekkere harde broodjes. Jelmer daarentegen is gek op zoete croissantjes, taart, cakejes, etc. en ook daar was meer dan genoeg van. Heerlijk!

Dag 2: Een dagje in Verona

Nadat we de auto weer hadden volgeladen was het tijd om door te rijden naar Verona! Jelmer was vorig jaar al in Verona geweest, maar ik wilde er zelf ook graag een keertje heen. Aangezien we toch via Oostenrijk reden lag Verona precies op onze route dus dat kwam goed uit!

Ons hotel lag slechts 2 km van het centrum af dus konden we makkelijk te voet de stad verkennen. We liepen in een rechte lijn richting Piazza Brà en de Arena van Verona om vanaf daar verder op ontdekkingstocht gegaan. Via een veel te drukke winkelstraat liepen we richting het balkon van Juliet en zijn daarna op een ander pleintje neergeploft voor een welverdiend biertje.

To be honest zag ik op dat moment de charme van Verona nog niet echt, het was helemaal niet zo schattig en authentiek als ik me had voorgesteld :(. Maar gelukkig liepen we daarna richting Ponte Pietra (een Romeinse boogbrug over de rivier Adige) en konden we vanaf daar de stad vanaf een heel ander perspectief – én zonder de hordes toeristen – bewonderen. We wandelden rustig een stukje langs de rivier en gingen vervolgens terug naar Piazza Brà. Daar hebben we uitgebreid genoten van onze allereerste Italiaanse maaltijd van de vakantie: bruschetta, Italiaanse ham, pizza, spaghetti carbonara en een witte wijn uit Soave.

Dag 3: Aangekomen in Toscane!

De volgende ochtend reden we na een lekker ontbijt door naar onze volgende bestemming: San Gimignano. De heenweg heb ik echt op sommige plekken – wanneer ik niet met m’n neus in het ANWB boekje zat – met open mond uit het raam zitten staren. Want wat is Toscane mooi zeg! Het lijkt bijna onwerkelijk omdat alles precies zo is als hoe je het op de foto’s ziet.

Ook ons hotel (Hotel Le Colline in San Gimignano) lag in een prachtige omgeving: overal wijngaarden en op loopafstand van San Gimignano! Nadat we hadden ingecheckt en onze spullen hadden uitgestald (dit kon eindelijk fatsoenlijk aangezien we hier een week bleven) zijn we gaan chillen aan het zwembad met een prosecco erbij.

‘s Avonds liepen we via een schattig paadje richting San Gimignano om daar te gaan dineren. Eigenlijk was het maar een halfuurtje lopen, maar doordat we (lees: ik) constant foto’s aan het waren maken zijn we volgens mij wel dik een uur onderweg geweest. Gelukkig eten Italianen zelf ook laat, want we konden om 9 uur nog prima een plekje vinden om een pizza te scoren. Als toetje kregen we echt de beste tiramisu die ik ooit heb gehad, hij was heel lekker knapperig en er zat zelfs een beetje ijs doorheen. De terugweg was het schattige straatje helaas pikkedonker en konden we bijna niks meer zien, maar we hebben wel voor het eerst een vuurvliegje gezien dus dat maakte een hoop goed. 🙂

Dag 4: Wandelen in Colle di Val D’Elsa

In dit hotel werden we wederom getrakteerd op een heerlijk ontbijt, ze hadden er werkelijk alles (zelfs prosciutto crudo!). Gelukkig hadden we er een week zodat we alles konden proeven, al had Jelmer daar slechts een half uurtje voor nodig ;). Wel mochten we in verband met de coronaregels niks zelf pakken, maar moesten we alles aanwijzen en dan werd het gepakt. Erg onhandig als je het mij vraagt, maar ze moeten natuurlijk wel iets met de regels. Het eten smaakte er zeker niet minder om. 🙂

Stiekem was ik graag met m’n boek weer op een bedje bij het zwembad neergeploft, maar Jelmer wilde graag wat doen dus we besloten een bezoekje aan Colle di Val D’Elsa te brengen. Daar hebben we eerst de Sentierelsa trail bewandeld: een leuke route van ongeveer 5 km langs een prachtig blauw water met verschillende watervallen. Het was een super warme dag, dus we waren heel blij met onze zwemspullen. Helaas was het water daarentegen ijskoud, maar het was lekker om even af te koelen!

Na onze wandeling wilden we natuurlijk ook nog het centrum van Colle di Val D’Elsa zien. We parkeerden onze auto dichterbij en liepen via een trap naar het oude gedeelte van de stad. Eenmaal daar werden we ook meteen geconfronteerd met de siësta. Het was super rustig in het dorpje en bijna alle winkeltjes en horeca waren gesloten (dit leverde wel hele mooie toeristloze plaatjes op). Gelukkig was er nog wel een restaurantje open (ongetwijfeld gericht op toeristen die geen rekening hielden met de middagdutjes van de Italianen). We aten er lekkere pasta’s met een lekker roseetje en gingen daarna terug naar ons hotel om te chillen bij het zwembad. ‘s Avonds gingen we uit eten bij het restaurant bij ons hotel waar we een heerlijk Vernaccia wijntje uit San Gimignano dronken en weer volop van alle Toscaanse smaken hebben genoten. Na een potje Rummikub op de hotelkamer zijn we snel weer gaan slapen voor ons uitstapje naar Siena.

Dag 5: Siena verkennen

Even een flink baalmoment want vlak voordat we weggingen gooide ik mijn nieuwe oorbel zo in de wasbak. Die konden we er dus niet meer uitkrijgen :(. Na deze kleine tegenslag vertrokken we rond half 11 met de auto richting Siena, daar konden we ideaal de auto bij het station parkeren en vervolgens met de roltrappen van het winkelcentrum naar boven toe. Het historisch centrum van Siena lag aanzienlijk hoger dus de roltrappen waren zeker geen overbodige luxe. We liepen via een winkelstraat richting Piazza del Campo. Dit is een gigantisch schelpvormig plein middenin het centrum van Siena dat bekend staat vanwege de jaarlijkse paardenraces die daar plaatsvinden. Overal in de stad zagen we ook foto’s en schilderijen van die races terug.

Vanaf Piazza del Campo liepen we door naar de Kathedraal van Siena, een prachtige versierde kathedraal die vanaf alle kanten op een groot plein te bewonderen was. Inmiddels was het alweer tijd om te gaan lunchen, dus we liepen wat straatjes in om een fijn plekje te vinden om te eten. Wij dachten een mooie plek te hebben gevonden in de schaduw, maar toen we eenmaal aan het eten waren draaide de zon en zaten we volle bak in de brandende zon. Daar hebben we dus snel ons eten opgegeten en zijn we de schaduw op gaan zoeken. We besloten richting de Sint-Dominicusbasiliek te lopen en onderweg kwamen we allerlei schattige straatjes tegen. Eenmaal bij de kerk werden we ook aan alle kanten getrakteerd op prachtige uitzichten over de stad.

Zoals je wel kunt zien aan de foto’s was het een hele zonnige dag. Wij waren er na een aantal uurtjes rondslenteren wel klaar met de hitte (bijna 40 graden!) en besloten we terug te gaan naar de auto om bij het hotel een duik in het zwembad te nemen. ‘s Avonds zijn we naar San Gimignano gereden om daar nog een pizza (en een wijntje) te scoren.

Dag 6: Op de Vespa door de Chianti wijnstreek

Dit vond ik denk ik onze leukste dag in Italië! We zagen al een tijdje van die hele leuke knalrode Vespa’s naast ons hotel staan, dus we vroegen bij de balie of wij daar ook in konden rijden. Gelukkig was dat mogelijk en reden we om 10 uur ‘s ochtends weg met de Vespa om de Chianti route te volgen. Chianti is een streek tussen Florence en Siena die bekend staat om de Chianti Classico wijnen. Dat moesten wij natuurlijk gezien en geproefd hebben ;). Onze eerste pitstop was slechts een paar km verder, we wilden namelijk graag een mooie foto van San Gimignano maken vanaf een afstandje.

Vanaf daar volgden we een papieren boekje met instructies (ik was de ‘tomtom’) waar we heen moesten. Dat ging ongeveer een kwartier goed en daarna zijn we op Google Maps overgeschakeld. We kwamen eerst door Colle Di Val D’Elsa en reden via Staggia Senese richting Castellina in Chianti. Daar hebben we de scooter geparkeerd om het kleine dorpje te verkennen. Het centrum was vrij klein en we hadden binnen een halfuurtje het meeste wel gezien. Overal waren schattige straatjes met leuke deuren en bloemen overal. Een heel leuk dorpje! We aten een bord pici (een dikke pastasoort dat vooral in Toscane gegeten wordt) bij een leuk restaurantje vlakbij het kasteel en gingen daarna weer verder.

We volgden de weg verder richting Greve in Chianti en maakten een tussenstop in Panzano. Ik weet niet of het de bedoeling was, maar we zijn daar zo met de scooter via een smal weggetje in het centrum omhoog naar de kerk toe. Even zoeken en toen hadden we de juiste parkeerplaats gevonden, vanaf waar we weer bij hetzelfde kerkje uitkwamen. Daar werden we getrakteerd op een waanzinnig uitzicht over het typisch Toscaanse glooiende landschap met wijngaarden en cipressen.

De laatste stop op onze route was Greve in Chianti, wat eigenlijk de mooiste zou moeten zijn maar ons enorm tegenviel. Dit was ook meteen het grootste dorpje en daardoor veel minder schattig en een stuk toeristischer. We gingen eerst langs een supermarkt en ploften zwaar uitgedroogd op een bankje in de schaduw neer om wat te drinken. Toch best vermoeiend zo’n dagje op een scooter ;). Eenmaal bijgekomen liepen we richting Piazza Giacomo Matteotti, een plein met allemaal winkeltjes en restaurantjes. Daar bestelden we een glas Chianti Classico en wat lekkere antipasti.

De terugweg reden we via lange een slingerweg die ons schijnbaar veel mooie uitzichten zou moeten geven. In werkelijkheid stonden helaas overal hoge bomen langs, maar op een gegeven moment spotte ik gelukkig tussen de bomen door een prachtig uitzicht die ik moest en zou vastleggen. En dat leverde een heel mooi plaatje op (al zeg ik het zelf), zie de foto rechtsonder. ‘s Avonds zijn we met de scooter naar San Gimignano gereden om daar nog even wat te eten, daarna snel naar bed want we waren allebei hartstikke moe.

Dag 7: Chillen & wijnproeverij

Jeej een chilldag! Daar was ik heel blij mee. We sliepen lekker lang uit, propten ons goed vol bij het ontbijt en zijn daarna fijn bij het zwembad gaan liggen. Ik helemaal blij want ik kon eindelijk m’n boek uitlezen (het 7e deel van de Seven Sisters), Jelmer iets minder want die kon niet stilzitten. Als lunch bestelden we een lekkere pizza, ham en meloen en een lekker wijntje erbij. Dat werd allemaal bij het zwembad gebracht dus we konden heerlijk in onze stoeltjes blijven liggen.

Rond 5 uur was het tijd voor onze wijnproeverij. Het hotel waar we verbleven had ook verschillende wijngaarden en olijvenbomen. We kregen eerst een rondleiding over de wijngaard en daarbij gaf de eigenaresse uitleg over hoe het allemaal werkte. Onder andere hoe de druiven groeien, wanneer het geoogst werd en wat nou precies de Chianti wijn is. Op dit moment hadden ze drie verschillende rode wijnen, waarvoor ze verschillende druiven gebruikten. Ze waren ook bezig met de bekende Vernaccia di San Gimignano wijnen (hele lekkere witte wijn!), maar dat was helaas nog niet klaar. Tijdens de rondleiding liet ze ook de olijvenbomen zien en vertelde ze wat een werk het was om die te oogsten. Op de weg terug zagen we een hele mooie paarse bloem (zie foto linksonder), dat blijkt dus van een artisjok te zijn!

Na de rondleiding werden we in de wijnkelder van het restaurant neergezet om de wijnen te gaan proeven. Daar kregen we lekkere kaas, ham en gelukkig ook een grote kan water bij. We begonnen met een Chianti wijn, vervolgens een soepel rood wijntje en als afsluiter een wat zwaardere wijn. Alle drie super lekker, maar nummer twee was toch echt mijn favoriet. Ook de restaurant eigenaar (die zich veel bezighield met het verbouwen van de wijn) kwam ons vertellen over hun wijnen. Het blijft leuk hoe Italianen zo vol trots over hun wijnen praten. Toen we besloten in het restaurant ook te gaan dineren werd de overige wijn zo bij onze tafel neergezet en konden we verdergaan met het ‘proeven’ van de wijntjes.

Dag 8: Dagje San Gimignano

Op dag 8 gingen we San Gimignano in het daglicht bewonderen. Tot nu toe waren we iedere keer pas tegen half 9/9 uur in het stadje aangekomen voor het avondeten en het werd hoog tijd om daar verandering in te brengen. 🙂 San Gimignano wordt ook wel de Manhattan van Toscane genoemd en met name wanneer je de stad van een afstandje bekijkt zal je begrijpen waarom. Het middeleeuwse stadje staat namelijk bekend om haar 14 hoge torens, wat er vroeger zelfs 72 waren.

We vertrokken in de ochtend met de auto naar San Gimignano en liepen via Porta San Giovanni de stad binnen. De gelijknamige winkelstraat (Via San Giovanni) leidde ons naar het centrum en vanaf daar zijn we de binnenstad verder gaan verkennen. San Gimignano zit vol met allemaal schattige straatjes met leuke deuren en bloemen overal, heerlijk om er rond te slenteren! Uiteindelijk kwamen we aan de rand van de stad uit vanaf waar we mooi uit konden kijken op de omgeving.

Uiteraard konden we San Gimignano niet verlaten zonder een van de torens te beklimmen (vond Jelmer), dus we besloten aan te sluiten in de lange rij van toeristen die hetzelfde doel voor ogen hadden. En hoewel ik in de eerste instantie zelf niet zo enthousiast was over deze activiteit moet ik toegeven dat het wel een waanzinnig uitzicht heeft opgeleverd.

Eenmaal weer beneden ploften we – uitgeput van de traptreden – neer op een terrasje in de schaduw om van een pizza en een lekker glaasje Vernaccia de San Gimignano te genieten. Dat hadden we immers wel verdiend. 😉 Ondertussen zagen we op het plein een grote rij ontstaan voor de ijszaak van Sergio Dondoli, wat een van de beste ijszaken ter wereld zou moeten zijn. Dat wilden wij ook wel proeven natuurlijk. Gelukkig schoot de rij flink op en liepen we in no-time met ons ijsje in de hand weer terug naar huis. To be honest viel dat ijs nogal tegen, ik had een bolletje van de bekende Vernaccia smaak en die heb ik uiteindelijk zelfs in de prullenbak gegooid.

Terug bij het hotel konden we nog zeker een paar uurtjes chillen bij het zwembad voordat we uit eten gingen bij een restaurant in de buurt. Daarna snel naar bed want het was tijd voor ons uitstapje naar Florence!

Dag 9: Florence bewonderen

Tijd om naar Florence te gaan! We vertrokken in de ochtend met de auto richting Villa Costanza, vanaf waar we de tram namen om in het centrum te komen. Eenmaal daar was het ook meteen gedaan met de rust en was het wel duidelijk dat we in de hoofdstad van Toscane aangekomen waren. Vanaf het tramstation liepen we via een ondergrondse tunnel richting Santa Maria Novella, een kathedraal dat aan een groot plein ligt. Daar ploften we neer voor een cappuccino en besloten we ook maar meteen te gaan lunchen.

Vanaf dat plein liepen we verder het centrum in richting de Kathedraal van Florence. We wilden allebei al een tijdje graag Florence zien en het was dan ook echt een cadeautje om de Duomo in real life te bewonderen. Ik had al wel eens foto’s van de kathedraal voorbij zien komen, maar als je er zelf midden voor staat is het nog 100 keer indrukwekkender. We liepen een rondje om de kathedraal, haalden een smoothie en gingen daarna door naar Ponte Vecchio. Deze bijzondere brug is volledig overdekt en staat vol met kraampjes van juweliers. Vanaf een andere brug kregen we een mooi uitzicht op Ponte Vecchio en liepen we richting de andere kant van de stad. Daar slingerden we wat door straatjes, bekeken we Palazzo Pitti en gingen we via Ponte Vecchio weer terug het centrum in.

Inmiddels waren we al flink oververhit en erg toe aan wat afkoeling dus was het hoog tijd voor een ijsje! Gelukkig kun je dat in Italië op iedere hoek van de straat wel vinden. We liepen nog wat verder door de stad heen en kwamen uiteindelijk bij de kathedraal Santa Croce uit. Daar bestelden we op het terras dan toch eindelijk de Aperol Spritz die we bij iedereen op het terras hadden gezien, wat helaas een flinke tegenvaller was. Ik snap eigenlijk nog steeds niet wat iedereen daar zo lekker aan vind, het is zo bitter!

We gingen met de tram weer terug naar onze auto. Eenmaal terug in het hotel was het helaas tijd om onze koffers in te pakken, aangezien we de volgende dag naar onze volgende bestemming gingen. We aten nog een hapje in het restaurant bij het hotel en gingen daarna snel slapen.

Dag 10: Tussenstop in Pisa

Op dag 10 was het tijd om naar ons volgende hotel te gaan, wat we allebei eigenlijk heel jammer vonden. We hadden zo’n fijn hotel in San Gimignano (Hotel Le Colline) dat we liever niet meer weggingen. Maar nadat we onze koffers weer volgepropt hadden en een lekker ontbijtje achter de kiezen hadden was het toch echt tijd om verder te gaan. Voordat we in de auto stapten zeiden we nog snel even gedag tegen de gastvrouw, waarna ze ons een flesje wijn meegaf. Zo lief!

Onze volgende bestemming was Montecatini Terme, vanaf waar we Lucca en Viareggio wilden bezoeken. Maar eerst reden we langs Pisa, aangezien ik die scheve toren nog heel graag een keer in het echt wilde zien. We parkeerden de auto een stukje van het centrum af en liepen richting de toren van Pisa. Eenmaal daar liepen we hordes toeristen tegemoet en poseerden ook wij in een debiele houding tegen die toren aan. Hoort erbij toch? Na de nodige foto’s te hebben gemaakt reden we langs de dichtstbijzijnde McDonald’s om daar onze lunch te scoren.

We kwamen in de middag aan bij ons volgende hotel, welke een stuk massaler was dan de vorige. Daar pakten we onze koffers uit, gingen we eventjes bij het zwembad chillen en deden we (vooral ik) even een dutje. ‘s Avonds liepen we een stukje Montecatini Terme in om daar een lekkere pizza te eten.

Dag 11: Stranddag in Viareggio

Kijk, dit is nou waar ik de hele vakantie al naar uit heb gekeken: de hele dag lekker chillen op het strand! Ik hoorde van meerdere mensen dat het strand in Italië niet zo chill zou zijn, maar dat is me hartstikke meegevallen gelukkig. We hebben ons er prima vermaakt. 🙂

‘s Ochtends reden we in iets minder dan een uurtje naar Viareggio, een grote, bekende Italiaanse badplaats. Eenmaal bij de boulevard aangekomen zagen we parasols en strandbedjes tot zover we konden kijken. En op de achtergrond zag je zelfs bergen, heel bijzonder. We kozen een random strandtentje uit en konden daar voor 20 euro de hele dag bedjes met parasols huren. Daar ploften we neer hebben we heerlijk een paar uur liggen bakken en lezen. Ik was – ondanks dat ik steeds in slaap viel – een heel eind gekomen met m’n boek. Tussen de middag hebben we bij het strandtentje geluncht met een biertje en daarna zijn we weer een paar uurtjes gaan zonnen.

Rond 4 uur waren we allebei helemaal gaar en besloten we maar naar huis te gaan. Eerst langs de supermarkt om wat eten te halen, wat we – nadat we al het zand van ons hadden afgeboend – fijn op de hotelkamer hebben opgegeten.

Dag 12: Montecatini Alto

Na het ontbijt waren we weer helemaal opgeladen en klaar om Toscane verder te verkennen. We waren eigenlijk van plan om Montecatini Therme te gaan verkennen, maar dat was eigenlijk niet zo’n bijzonder mooie stad. Gelukkig zijn er in Italië overal wel schattige dorpjes te vinden en was er ook hier eentje heel dichtbij: namelijk Montecatini Alto. Dit oude dorpje staat bekend vanwege haar kasteel en ligt ruim 300 meter boven Montecatini Therme.

Nog geen 5 minuten lopen van ons hotel konden we met een kabelbaan naar boven om het dorpje te bezoeken. Dit duurde ongeveer een kwartiertje en onderweg kregen we steeds een mooier uitzicht over de omgeving. Eenmaal boven stond ons eigenlijk maar een ding te doen: het dorpje verkennen! We wisten allebei niet wat we er zouden aantreffen, maar Montecatini Alto heeft ons gelukkig blij verrast. Het is een super schattig dorpje met overal leuke smalle en heuvelachtige straatjes: perfect om door rond te struinen.

Toen we eenmaal het hele dorpje hadden gezien was het alweer tijd voor avondeten. We kozen een restaurantje uit op Piazza Giuseppe Giusti (het horecaplein) en hebben daar heerlijk gedineerd. De terugweg gingen we uiteraard weer met het treintje terug en ‘s avonds keken we in bed nog een film voordat we gingen slapen.

Dag 13: Fietsen in Lucca

De laatste dag alweer! 🙁 Nu ik eindelijk aan de tropische Italiaanse temperaturen gewend was wilde ik eigenlijk helemaal niet meer naar huis, maar daar ontkom je nou eenmaal niet aan. Wel hadden we wat leuks op de planning, we gingen namelijk naar Lucca! Na een ontbijtje – en een korte zoektocht in onze koffers naar de laatste schone kledingstukken – reden we naar Lucca toe.

We twijfelden nog een beetje of we wel fietsen wilden huren in Lucca, maar toen we daar alle toeristen over de stadsmuren zagen fietsen was die twijfel wel over. Via Google zochten we een fietsenverhuurzaak op en nog geen 10 minuten later fietsten ook wij over de stadsmuren van Lucca. Een rondje om de stad was ongeveer 5 kilometer, vanaf waar je een heel mooi uitzicht op zowel de stad als het gebied buiten de stadsmuren kreeg. Na twee rondjes fietsen besloten we op zoek te gaan naar een lunchplekje. Jelmer koos voor een lekkere pasta en ik bestelde mijn favoriete pizza (prosciutto met rucola) met een fris wijntje.

Na de lunch wilden we eerst met de fiets verder de binnenstad verkennen, maar merkten al snel dat dat niet zo makkelijk ging. We parkeerden onze fietsen op een pleintje en gingen vanaf daar te voet verder. Ondanks dat Lucca best een grote stad is, voelde dat eigenlijk helemaal niet zo. Alles is heel gemoedelijk en rustig en overal is weer wat anders moois te zien. We struinden wat rond door de winkelstraten, haalden een ijsje en bezochten uiteraard ook Piazza dell’Anfiteatro (het bekende ovale plein waar vroeger een amfitheater stond). Uiteindelijk hadden we lang genoeg rondgewandeld door Lucca en besloten we de fietsen weer in te leveren.

Terug bij het hotel fristen we ons even op en gingen we daarna weer de stad in voor onze laatste avond uit eten. Het was even zoeken, maar we hadden iets gevonden. Daar stonden we voor een onmogelijke keuze: want wat wil je als allerlaatste in Italië eten voordat je weer weggaat? Uiteindelijk bestelden we wat antipasti, een lekkere fles wijn, een pizza en een pasta. Eenmaal terug in het hotel gingen we snel naar bed, want de volgende ochtend moesten we vroeg weg.

Dag 14 & 15: In de file

We stonden op, propten de laatste dingen in onze koffers en pakten daarna snel de auto in. Eenmaal op de snelweg merkten we dat het heel druk was op de weg en daar hebben we de hele dag én de volgende dag last van gehad. Veel meer wil ik er eigenlijk niet over zeggen, want we hebben absurd veel in de file gestaan.

De terugweg overnachtten we ook weer in Oostenrijk, veel verder konden we helaas niet komen door de file. Wél belandden we in een (iets te duur) hotel waar we een fantastisch laatste avondmaal hebben we gehad. Jelmer kreeg een gigantische vleestoren voorgeschoteld die geflambeerd werd en ik kreeg niet één, maar twee (!!!) schnitzels op m’n bord, waar ook nog eens een kilo patat onder verstopt lag. Jelmer heeft hard z’n best gedaan, want aan het einde waren beide schnitzels op en waren er slechts wat aardappeltjes over. Ruimte voor een toetje was er echter niet en we gingen bijna rond weer terug naar onze hotelkamer. De volgende ochtend stond er een heerlijk ontbijt buffet voor ons klaar en stapten we daarna weer de auto in. Uiteindelijk waren we de volgende dag om 9 uur ‘s avonds eindelijk thuis.

De vakantie door Toscane

Al met al hebben we echt twee fantastische weken in Toscane gehad en kon ook de urenlange file de pret niet drukken. Dat Italië – en dan vooral Toscane – mooi was wist ik wel, maar ik had niet verwacht dat ik het zó mooi zou vinden. En hoewel ik volgend jaar wel een andere bestemming zou kiezen (voor de afwisseling), wil ik zeker nog wel eens terug naar dit prachtige gebied in Italië.

Hopelijk vond je het leuk om mijn reisverslag te lezen en wellicht heb je er iets aan gehad. Neem ook vooral een kijkje bij de rest van mijn Italië blogs. Ciao!

---

Nieuwste blogs:

• Reisverslag: onze 14-daagse autoreis door Slovenië!
• Citytrip voorjaar 2023: 7 tips van Bregke!
• Recap 2022: Mijn favoriete (reis)momenten!
• Reisverslag Umbrië: het groene hart van Italië!
• Reisverslag Kopenhagen: 3 dagen in de Deense hoofdstad!

---